Rogelio Groba Groba
Naceu o 16 de xaneiro de 1930 en Guláns, unha pequena aldea da provincia de Pontevedra. Os seus costumes e o seu modo de vida agrario resumían a Galicia profunda: paisaxes verdes e frondosas nas que convivía relixión e superstición.
Os seus primeiros contactos coa música producíronse a través da banda “A Unión”, de Guláns, onde comezou a tocar o piccolo antes de facerse cargo, con 17 anos dirixindo o grupo.
Estudou no Real Conservatorio Superior de Música de Madrid, onde obtivo o título Superior de Composición con primeiros premios en Harmonía e Contrapunto e Fuga. Posteriormente traballou como director de banda en diversos lugares de Galicia (A Estrada, Tui e Ponteareas) e de España (Pedro Muñoz, en Cidade Real).
En 1962 trasladouse a Suíza, país onde viviu durante sete anos. Alí dirixiu numerosas agrupacións musicais (Yverdon, Orbe e Perroy, no cantón de Vaud, Martigny e Saint-Maurice, no cantón de Valais), con gran éxito, como demostra o feito de que naquela época catro "Festivais Groba" en recoñecemento ao seu traballo artístico. Tamén dirixiu a Editorial Musical Rauber, en Lausana.
Guláns 16/01/1930 - A Coruña (31/12/2022)
En 1967, de regreso a España, foi nomeado director da Banda-Orquestra Municipal da Coruña, cargo que ocupou durante 23 anos. Paralelamente, funda a Orquestra do Conservatorio Superior de Música da Coruña e a Orquestra de Cámara Municipal. Foi profesor de Contrapunto e Fuga, de Harmonía e de Composición no devandito Conservatorio, que tamén dirixiu durante 20 anos, e fundou varios conservatorios dentro da xeografía galega.
Destacan da súa discografía a gravación realizada pola Stuttgart Kammerorchester baixo a dirección de Maximino Zumalave de “Cantigas de Mar” e “Intres boleses”, ou as realizadas pola London Symphony Orchestra: “Gran Cantata Xacobea” (dobre CD), con o coro London Voices; o “Concerto para violín e orquestra no 2 Confidencias”, con Pedro León como solista (en ambas ocasións baixo a dirección do propio Groba); e o “Concerto no 1 para violonchelo e orquestra Fauno”, dirixido por Andrew Litton e con Mats Lidstrom como solista. Destacan tamén as gravacións realizadas pola Orquestra de Cámara Galega do “Concerto para dous violíns e orquestra Arcaico” (no que actúan como solistas o seu fillo Rogelio Groba e Javier Cedrón), e do “Concerto no 2 para violonchelo e orquestra Añoranzas”. ” (coa súa filla Clara Groba como solista), así como a suite “Intres boleses”.
Autor de ensaios e libros como “252 alalás”, desde 1990 dedícase exclusivamente á creatividade musical, campo no que foi recoñecido co Premio Internacional de Composición Dante Luini convocado pola Radio Television Suisse Romande (1973), o Premio de a Crítica Galega (1979), o Premio Xunta de Galicia de Cultura (1992), a Medalla Castelao (1995), o Premio Internacional de Composición Auditorio de Galicia (2004), ou o nomeamento como Fillo Predilecto da súa vila natal en 2005. É membro do Instituto José Cornide de Estudos Coruñeses, da Real Academia Galega de Belas Artes, e da Real Academia de San Fernando, en Madrid.
Desde 2002 ata o 31 de decembro preside a Fundación Rogelio Groba, clasificada como “De interese cultural” e “De interese galego” pola Xunta de Galicia.